TopSłownik technicznyE.I.R.P. (Effective Isotropic Radiated Power) - równoważna, zastępcza moc promieniowania izotropowego

E.I.R.P. (Effective Isotropic Radiated Power) - równoważna, zastępcza moc promieniowania izotropowego

E.I.R.P. (Effective Isotropic Radiated Power) - równoważna, zastępcza moc promieniowana izotropowo oznacza z definicji „moc, jaką musiałaby wypromieniować hipotetyczna antena izotropowa, aby otrzymać taki sam poziom sygnału na kierunku maksymalnego promieniowania danej anteny”.

 

Według obowiązujących przepisów w Polsce i Unii Europejskiej odpowiednie rozporządzenie określa maksymalną moc, z jaką można nadawać w danym zakresie częstotliwości Wi-Fi (przekroczenie tej mocy oznacza łamanie prawa):

 

  • 2400,0 – 2483,5 MHz (pasmo 2,4 GHz) - moc nie może przekraczać 100 mW E.I.R.P. (20 dBm),
  • 5150 – 5350 MHz (pasmo 5 GHz) - moc nie może przekraczać 200 mW E.I.R.P. (23 dBm) - dopuszcza się użytkowanie urządzeń wyłącznie wewnątrz pomieszczeń,
  • 5725 – 5875 MHz (pasmo 5 GHz) - moc nie może przekraczać 1000 mW E.I.R.P. (30 dBm).

     

  • Aby nie przekroczyć wartości granicznych E.I.R.P., trzeba uwzględnić:

     

  • moc wyjściową nadajnika (np. karty sieciowej, punktu dostępowego),
  • rodzaj kabla, jego długości i tłumienie dla częstotliwości pracy oraz tłumienie złącz,
  • zysk energetyczny anteny. 

  • Pamiętajmy, że producenci punktów dostępowych (Access Points) podają często moc nadajnika w E.I.R.P. To oznacza, iż urządzenie jest zgodne z przepisami tylko i wyłącznie z dołączoną albo wbudowaną anteną. Jeżeli decydujemy się na samodzielną budowę aplikacji Wi-Fi, to musimy sami wykonać proste obliczenia i sprawdzić, czy mieścimy się w granicach mocy prawnie dopuszczonych.

     

    Dla aplikacji składającej się z nadajnika (np. routera bezprzewodowego), kabla i anteny E.I.R.P. obliczamy, stosując wzór:

     

    E.I.R.P. = P – l x Tk + Gi

     

    P – moc nadajnika wyrażona w dBm
    l – długość kabla podana w metrach
    Tk – tłumienie 1 metra kabla dla częstotliwości pracy nadajnika
    Gi - zysk energetyczny anteny izotropowej wyrażony w decybelach

     

    W uproszczeniu:

     

    E.I.R.P. = moc nadajnika (dBm) + zysk anteny (dBi) – tłumienie kabla (dB) – tłumienie złącz (dB)

     

    Dla uproszczenia obliczeń przyjmujemy tłumienie jednego złącza = 0,5 dB

     

    Przykład. Budujemy sieć Wi-Fi w paśmie 2,4 GHz i mamy:

     

  • punkt dostępowy o mocy 16 dBm,
  • antenę dookólną o zysku 8 dBi,
  • 8 metrów kabla TRI-LAN-240 (tłumienie dla 2,4 GHz to 0,4 dB / metr), czyli 8 x 0,4 dB = 3,2 dB,
  • dwa złącza – czyli tłumienie + 2 x 0,5 dB = 1 dB.

     

  • Obliczamy:

     

    E.I.R.P. = 16 dBm + 8 dBi – 3,2 dB – 1 dB = 19,8 dBm (czyli mieścimy się w przepisach - moc mniejsza niż 20 dBm).

     

    Jeżeli np. zastosujemy w tym przypadku antenę o zysku 13 dBi:

     

    E.I.R.P. = 16 dBm + 13 dBi – 3,2 dB – 1 dB = 24,8 dBm (czyli o 4,8 dBm za dużo!)

     

    Należy pamiętać, że nie każdy punkt dostępowy ma możliwość zmniejszenia mocy wyjściowej. Trzeba uświadomić sobie, iż znacznie lepsze jest użycie anteny o większym zysku oraz nadajnika o mniejszej mocy niż anteny o mniejszym zysku oraz nadajnika o większej mocy. Dlatego, że urządzenia pracują nie tylko w trybie nadawczym, ale i odbiorczym i ważna tutaj jest również czułość odbiornika.