PAL - standard telewizji analogowej
System ten charakteryzuje się 625 skanowanymi liniami. Skanowanie odbywa się od lewej do prawej i od góry w dół. Dla uzyskania kompletnego obrazu muszą zostać wykonane dwa skany każdego półobrazu w celu otrzymania całej ramki. Jeden skan odbywa się dla nieparzystych linii, drugi natomiast, analogicznie, dla parzystych. O takim skanowaniu mówi się „z przeplotem” i oznacza się go jako „i”, oznaczające interlaced. Czas skanowania każdej z półramki trwa 1/50 s, więc aby otrzymać pełną ramkę obrazu, musi upłynąć 1/25 s. |
Nie jest to wartość przypadkowa i wynika z częstotliwości zmian amplitudy napięcia w europejskich gniazdkach, gdzie stosowana jest częstotliwość 50 Hz. Jednakże liczba widzialnych linii na odbiorniku nie wynosi 625 tylko 576. W związku z tym w nomenklaturze technicznej można spotkać się z oznaczeniem „576i”. Konkurent tego systemu, czyli NTSC, posiada tylko 480 widzialnych linii. |
Sygnał ten może zostać przesłany przez złącza Composite Video, RCA lub S-VIDEO. |
Rys. 1. Różnica w rozdzielczościach stosowanych w systemach NTSC, PAL oraz coraz bardziej popularnych HD
|
Jak nietrudno się domyślić, oznaczenie „x576” wynika właśnie z liczby wyświetlanych na odbiorniku linii. |
Porównując systemy PAL oraz NTSC, już na pierwszy rzut oka można zauważyć, że system PAL posiada o ok. 20% wyższą rozdzielczość niż jego amerykański odpowiednik. Jednakże obrazy wyświetlane w NTSC są płynniejsze, co wynika z częstotliwości odświeżania odbiorników. |
Szczegółowe parametry standardu można znaleźć w artykule: |
