Stopnie zabezpieczenia - GradePrzy instalacji systemów alarmowych aktualnie obowiązującą normą w Unii Europejskiej jest PN-EN 50131-1:2009 precyzująca wymagania systemowe oraz norma PN-EN 50130-5:2002 przedstawiająca wymagania środowiskowe.
|
Tab. 1. Norma EN50131-1 podaje cztery stopnie (Grade) zabezpieczenia: | Grade 1 | dla instalacji o niskim stopniu ryzyka | | Grade 2 | dla instalacji o niskim lub średnim stopniu ryzyka | | Grade 3 | dla instalacji o średnim lub wysokim stopniu ryzyka | | Grade 4 | dla instalacji o wysokim stopniu ryzyka |
|
Ze względu na typ intruza, przed którym system spełniający dane kryteria będzie zabezpieczał, możemy wyróżnić:
Grade 1 – intruz ma niewielką wiedzę o systemach alarmowych, a przy ich rozbrajaniu będzie korzystał z podstawowych, łatwo dostępnych narzędzi.Grade 2 – intruz ma podstawową wiedzę o systemach alarmowych, a przy rozbrajaniu będzie korzystał z szerokiej gamy ogólnodostępnych narzędzi (np. multimetru).Grade 3 – intruz posiada dobrą wiedzę na temat systemów alarmowych oraz ma dostęp do specjalistycznych narzędzi służących do rozbrojenia systemu.Grade 4 – intruz posiada nie tylko pełną wiedzę o systemach alarmowych oraz całą gamę specjalistycznych narzędzi, ale także będzie umiał dokładnie zaplanować cały napad na obiekt, począwszy od dezaktywacji urządzeń powiadamiających aż po dezaktywację samej centrali alarmowej.
|
Z powyższego zestawienia możemy wywnioskować, że wymagania normy Grade 1 powinny spełniać urządzenia i instalacje przewidziane do montażu w mieszkaniach czy domach jednorodzinnych. W przypadku instytucji publicznych wymagane jest spełnienie wymogów norm Grade 2 i 3. Najwyższy certyfikat (Grade 4) jest konieczny do zabezpieczenia takich obiektów, gdzie znajdują się rzeczy niezwykle cenne, jak galerie czy muzea oraz banki.
|
Ze stopniem zabezpieczenia (Grade) związane są także kryteria częstości serwisu samej instalacji oraz sposobu jej zasilania. W przypadku Grade 1 wymagana jest jedna wizyta serwisowa w roku, Grade 2 i 3 to dwie wizyty w roku lub jedna wizyta i jedno zdalne sprawdzenie systemu. Z kolei Grade 4 oznacza dwie wizyty serwisowe rocznie.
|
Wszystkie normy przewidują także posiadanie w systemie alarmowym dodatkowego źródła zasilania. Wyszczególnione są jego dwa rodzaje:
typ A: zasilanie sieciowe + ładowalne akumulatory,typ B: zasilanie sieciowe + baterie.
|
Poniższa tabela określa, jaki czas czuwania alarmu (w godzinach) powinien zapewnić zainstalowany akumulator, by spełniać wymogi danej normy.
|
Tab. 2. Czas czuwania alarmu (w godzinach) | Grade 1 | Grade 2 | Grade 3 | Grade 4 | | Typ A | 12 h | 12 h | 24 h | 24 h | | Typ B | 24 h | 24 h | 120 h | 120 h |
|
W przypadku transmisji bezprzewodowej w celu zabezpieczenia komunikacji przed fałszowaniem każdy nadajnik w systemie musi mieć przydzielony kod identyfikacyjny. Liczba kodów dostępnych w danym systemie jest także określona w normie.
|
Tab. 3. Liczba dostępnych kodów | Stopień ochrony | Liczba kodów dostępna w urządzeniach | | Grade 1 | 100 000 | | Grade 2 | 1 000 000 | | Grade 3 | 10 000 000 | | Grade 4 | 100 000 000 |
|
Ściśle określone są także wymagania dotyczące detekcji utraty łączności bezprzewodowej, która musi być traktowana jako usterka. Poniżej przedstawiono tabelę okresów dozoru łączności bezprzewodowej.
|
Tab. 4. Okresy dozoru łączności bezprzewodowej | Stopień ochrony | Urządzenia wskazujące, sterujące i transmitujące alarm | | Grade 1 | 240 minut | | Grade 2 | 120 minut | | Grade 3 | 100 s | | Grade 4 | 10 s |
|
|
