Funkcja Sense Up

Funkcja Sense Up to technologia przetwarzania obrazu, która umożliwia użytkownikowi wybór cyfrowy długich czasów otwarcia elektronicznej migawki. W kamerach występuje też pod nazwami: Sens-up, Sensup, Sense-up, DSS i Digital Slow Shutter. Jej działanie polega na odpowiednim wydłużeniu czasu pomiaru światła przez przetwornik. Ma ona zastosowanie głównie w miejscach słabo oświetlonych.

Rys. 1. Przykładowe zrzuty z uwzględnieniem funkcji Sense Up

Głównym zadaniem tej funkcji jest wydłużenie czasu pomiaru światła dla każdego piksela przetwornika kamery. Oznacza to, że są one w stanie widzieć w niemal całkowitych ciemnościach, zachowując jednocześnie pełnokolorowy obraz. W kamerach CCTV wyposażonych w tę technologię jest używana regulowana elektroniczna migawka, która zmienia czas pomiaru światła.

Gdy światło otoczenia jest niewystarczające, kamera włącza tryb detekcji Sense Up. W zależności od ustawień i parametrów kamery nakłada on pewną liczbę obrazów i zwiększa jasność w celu uzyskania wyraźniejszego widoku.

Jeśli obserwowany obszar jest dynamiczny, to najczęściej zachodzi niekorzystne zjawisko rozmazywania ruchomych elementów obrazu. Z powodu niewystarczającej jasności w obserwowanej scenie taka kamera gromadzi w sposób ciągły kilka rozmytych obrazów. Następnie przy odpowiedniej obróbce elektronicznej na wyjściu można otrzymać wyraźny ostry obraz o odpowiedniej jasności. Jest to jednak możliwe jedynie przy niewielkich ustawieniach wartości Sense Up, rzędu x2 do maksymalnie x8.

Wykorzystanie funkcji Sense Up jest najlepszym rozwiązaniem w przypadku rejestrowania obrazu w obiektach typu muzea czy obserwacji aktywności biologicznej w nocy oraz innych statycznych miejsc, w których jest zabronione wykorzystywanie innego oświetlania (na przykład podczerwieni czy promieniowania UV).

Niezwykle ważne jest odpowiednie ustawienie limitu funkcji Sense Up. W większości kamer taką wartość można ustawić w zakresie od x2 do nawet x128. Ustawienia te przekładają się bezpośrednio na pomiar światła przez przetwornik, a nie rzeczywistą szybkość migawki. Na przykład ustawienie x2 pozwoli na dostęp przetwornika do 2 razy większej ilości światła niż w standardowej kamerze, a ustawienie x16 pozwoli na dostęp do 16 razy większej ilości światła. Z omówionych powodów, które omówiono poniżej, nie zaleca się przekraczać ustawienia wzmocnienia o wartość x8.

Jak wiadomo kamera i monitor (rejestrator) muszą być zsynchronizowane, aby wyświetlać właściwe obrazy bez zniekształceń lub problemów z przeplotem. Kamera zapewnia 25 kl./s, a rejestrator otrzymuje dokładnie te same 25 kl./s, zapewniając odpowiednio zsynchronizowany obraz wideo. Kiedy kamera z Sense Up dostosowuje czas otwarcia migawki, zasadniczo pozwala na to, by światło wpadało do niej „między klatkami”, przez co niemożliwe jest wysłanie 25 kl./s. Jest to dopuszczalne dla obrazów statycznych, w których obiekty w zasadzie nie poruszają się. Każda klatka jest taka sama jak następna, więc nie ma ruchu, w którym możemy zobaczyć „nieprawidłowości” synchronizacji.

Jednak sytuacja zmienia się całkowicie, gdy na obrazie pojawia się ruchomy obiekt, a im szybciej obiekt się porusza, tym mocniej jest rozmyty. Dodatkowo im wyższy jest ustawiony limit wartości Sense Up, tym bardziej ruchome obiekty zostaną rozmyte.

Częściowym rozwiązaniem tego problemu w systemach monitoringu służących też do identyfikacji twarzy lub tablic rejestracyjnych jest stworzenie miejsca, w którym osoby lub pojazdy muszą się zatrzymać. Pamiętajmy, że dopóki człowiek lub samochód się nie porusza, obraz będzie wyraźny i jasny, nawet przy prawie zerowym świetle. Jeśli oświetlenie jest słabe, ale wystarczające do działania Sense Up, to przy poprawnie ustawionym niskim limicie, nawet kamera o wysokiej rozdzielczości może rejestrować doskonały obraz bez rozmycia i zniekształceń. Cała trudność polega na poprawnym ustawieniu kamery i wykorzystaniu dowolnego światła otoczenia.