Zasięg oświetlacza IR

Do zapewnienia całodobowej obserwacji obiektów w miejscach, gdzie oświetlenie tradycyjne (widoczne) jest niewystarczające, wykorzystuje się reflektory podczerwieni. Oświetlacze podczerwieni emitują światło w zakresie fal o długości 700–1000 nm. Im większa jest długość fali, tym światło jest mniej widoczne dla ludzkiego oka. Zastosowanie tego typu oświetlenia w monitoringu wizyjnym zapewnia dyskretną obserwację obiektów.

Światło jest promieniowaniem elektromagnetycznym. Ludzkie oko odbiera promieniowanie (potocznie nazywane światłem widzialnym) w zakresie 380–780 nm. W odróżnieniu od ludzkiego oka, kamery przemysłowe potrafią obserwować fale o długościach do ok. 970 nm. Aby móc zobaczyć obraz, światło musi zostać odbite przez obserwowany obiekt. Po odbiciu światło wraca z informacją o kształcie obserwowanego przedmiotu.

Kamery przemysłowe widzące w podczerwieni przełączają się w tryb czarno-biały, ponieważ światło podczerwone nie dostarcza informacji o barwie.

Rys. 1. Przykład kamery z wbudowanym reflektorem podczerwieni

Rys. 2. Zewnętrzny reflektor podczerwieni

Na zasięg stosowanego reflektora mają wpływ rodzaje oświetlanych powierzchni i przedmiotów, a także warunki środowiskowe otoczenia, np. przejrzystość powietrza. Czynniki te można określić mianem współczynnika odbicia sceny. Każdy materiał posiada własny współczynnik odbicia światła, który określa stosunek natężenia fali odbitej do natężenia fali padającej. Dzięki niemu można określić, z jaką intensywnością dany materiał odbija światło.

Na oświetlenie obiektu ma również wpływ odległość od źródła światła. Intensywność oświetlenia jest odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między źródłem światła a oświetloną powierzchnią.

Rys. 3. Przykładowy obraz z kamery przy włączonym oświetlaczu IR