PoE 802.3af - standard przesyłu danych i zasilania

Nazwa PoE (Power over Ethernet) określa sposób zasilania sprzętu sieciowego za pomocą skrętki komputerowej, z jednoczesnym przesłaniem za jej pomocą danych. Wśród urządzeń zasilanych w technologii PoE możemy wyróżnić m.in. kamery IP, urządzenia komunikacji VoIP, punkty dostępowe, adaptery sieci bezprzewodowej.

W przeciwieństwie do standardu takiego jak USB (Universal Serial Bus), który również pozwala na przesył prądu i danych za pomocą pojedynczego przewodu, PoE umożliwia przesył na co najmniej 100 m.

W 2003 roku organizacja IEEE przyjęła standard PoE 802.3af, w którym maksymalna moc wyjściowa zasilacza została określona na 15,4 W, a napięcie źródła zasilania mieści się w przedziale 44–57 V. Natomiast napięcie po stronie odbiornika musi się zawierać w przedziale 37–57 V, a pobór prądu może wynosić maksymalnie 350 mA dla każdego urządzenia po stronie odbiorczej.

Tab. 1. Parametry, które oferuje standard IEEE 802.3af 

Wśród firm wykorzystujących technikę PoE możemy znaleźć takie, które stosują implementację standardu z wykorzystaniem czterech par do przesyłu zasilania, np. UPOE (Universal Power Over Ethernet) firmy Cisco. Dzięki temu maksymalna moc urządzenia źródłowego (zasilacza) może wynosić ok. 60 W, a tym samym na urządzeniu odbiorczym otrzymujemy ok. 51 W.

Standardy bazujące na PoE są realizowane zgodnie z wytycznymi zawartymi w 2003 roku w IEEE 802.3af lub w 2005 roku jako IEEE 802.3at.

Do najważniejszych zalet zasilania PoE możemy zaliczyć zmniejszone koszty okablowania, gdyż jeden przewód odpowiada za przesył danych oraz doprowadzenie zasilania do odbiornika. Dzięki niskiemu napięciu zapewnione jest bezpieczeństwo instalacji, a przy użyciu odpowiedniego okablowania minimalny zasięg nie powinien być mniejszy niż 100 m. Wszystkie urządzenia źródłowe PoE są także kompatybilne ze starszymi wersjami, dzięki czemu są łatwe w instalacji i użytkowaniu.