TopSłownik technicznyZabezpieczenia Wi-Fi

Zabezpieczenia Wi-Fi

Zabezpieczenia sieci Wi-Fi są niezwykle istotne, aby chronić naszą sieć przed nieautoryzowanym dostępem. Istnieje wiele rodzajów zabezpieczeń, które można zastosować w sieciach Wi-Fi.

Poniżej przedstawiamy ich najpopularniejsze rodzaje:

  • WEP (Wired Equivalent Privacy) - jest to najstarszy rodzaj zabezpieczeń stosowany w sieciach Wi-Fi. Działa poprzez wykorzystanie wspólnego klucza szyfrującego o długości od 40 do 104 bitów oraz 24-bitowego wektora inicjalizującego. Niestety jest on bardzo łatwy do złamania i nie zapewnia wystarczającego poziomu bezpieczeństwa.

  • WPA (Wi-Fi Protected Access) - jest to ulepszona wersja zabezpieczeń WEP, która zapewnia większe bezpieczeństwo danych. Jednak istnieją pewne luki w protokole WPA, które mogą być wykorzystane przez włamywaczy.

  • WPA2 (Wi-Fi Protected Access 2) - jest to obecnie najbezpieczniejszy sposób zabezpieczeń sieci Wi-Fi. WPA2 stosuje bardziej zaawansowane algorytmy szyfrowania, co czyni ją bardziej odporną na próby włamania. Główną różnicą między WPA, a WPA2 jest zastosowana technologia szyfrowania. WPA korzysta z TKIP/RC4 i MIC, podczas gdy WPA2 wykorzystuje CCMP/AES.

  • WPA3 (Wi-Fi Protected Access 3) - jest to najnowszy standard zabezpieczeń sieci Wi-Fi, który wprowadza dodatkowe funkcje zapewniające większe bezpieczeństwo podczas łączenia się z siecią bezprzewodową. W odróżnieniu od WPA2 jest odporny na ataki słownikowe offline, które polegają na próbach złamania hasła sieciowego i uzyskania dostępu do przechwyconych danych, bez konieczności interakcji z siecią. WPA3 wykorzystuje nowy protokół SAE (Simultaneous Authentication of Equals), który jest bezpieczniejszy od protokołu PSK (Pre Shared Key) do ustanawiania klucza między komunikującymi się urządzeniami.

     

    		•

    Protokół WPA zaprojektowany jest tak, by działał z serwerem uwierzytelniania 802.1X, który wykorzystuje różne klucze dla każdego użytkownika. Można także użyć go w trybie mniej bezpiecznym, tzw. "klucz wstępny (PSK)", który przeznaczony jest dla sieci domowych i mniejszych biur, w których każdy użytkownik używa tego samego hasła. WPA-PSK, zwany także WPA-Indywidualne, umożliwia urządzeniom połączenie z punktami dostępu poprzez szyfrowanie TKIP lub AES. WPA2-PSK natomiast pozwala urządzeniom na połączenie z punktami dostępu dzięki szyfrowaniu AES.

     

    Protokoły szyfrowania:

  • TKIP (Temporal Key Integrity Protocol) to protokół szyfrowania, który był używany w starszej wersji zabezpieczeń WPA. TKIP składa się z różnych mechanizmów zabezpieczeń, które obejmują m.in. dynamiczną zmianę klucza podczas transmisji. Jednak ze względu na częste ataki na TKIP, zaleca się używania protokołu AES zamiast TKIP.

  • AES (Advanced Encryption Standard) to szyfrowanie, które jest wykorzystywane w WPA2. AES jest zdecydowanie bezpieczniejszy niż TKIP, ponieważ obsługuje bardziej złożone algorytmy szyfrowania, takie jak klucze z długością 128, 192 lub 256 bitów. Szyfrowanie AES jest uważane za bardzo trudne do złamania. Sieci bezprzewodowe, które używają protokołu AES, są bezpieczniejsze niż te korzystające z TKIP.

    •